[zaloguj się]
[pdf]

PĄPIE (8) sb n

pąpie (7), pępie (1); pąpie FalZioł (7); pępie Calep.

Teksty nie oznaczają é lub oznaczają niekonsekwentnie.

Fleksja
sg
N pąpi(e)
G pąpi(a)
A pąpi(e)
inne sg N a. A - pąpi(e)

sg N pąpi(e) (1). ◊ G pąpi(a) (5). ◊ A pąpi(e) (1). ◊ N a. A pąpi(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.: pąpie.

Coll. od „pęp” w nie zaświadczonym u nas znaczeniu ‘zawiązek łodygi, liścia lub kwiatu’; gemma Calep; alabastrus, calyculus, calyx Cn (8): pirwej niżli roſkwitnie [świętego Jana ziele]: maſz natargać pąpia á włożyć w oley FalZioł I 69a, V 113; Calep 449b; [Topola płodna/ bo z niey pąpie wonne y gronká ku lekárſtwu służą SienHerb 388 (Linde)].

W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy rośliny (5): Wezmi drzewa Aloes/ polney drijakwie/ [...] pąpia zwończowego. FalZioł V 70; Wezmi piąpia [!] Topolowego ſkoro ſie pocżnie pukáć na wioſnę FalZioł V 112v, I 104c, V 62v, 118.

Cf [PĄPOWIE]

HK