[zaloguj się]
[pdf]

PCHANIE (2) sb n

a jasne.

Fleksja
sg
G pchani(a)
I pchanim

sg G pchani(a) (1). ◊ I pchanim (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (ten sam przykład z SienHerb) s.v. pchła.

1. Zmuszanie trącaniem do szybkiego ruchu; pulsus Cn (1):
Szereg: »bicie, pchanie« (1): Iezuſa milégo z biciem/ z pchanim do miaſta Ieruzalem prowadzenijé. OpecŻyw 107v.
2. Wbijanie czegoś ostrego, kłucie (1): PChła od pchania rzecżona, bo gdy vkąli iakoby igłą zapchnął. FalZioł IV 16c.

Synonim: 2. kłocie.

Cf PCHAĆ

ZCh, IG