[zaloguj się]
[pdf]

PENITENCYJA (3) sb f

Teksty nie oznaczają é; a prawdopodobnie pochylone (tak w -yja).

Fleksja
sg
N penitencyjå
G penitencyj(e)j
A penitencyją

sg N penitencyjå (1). ◊ G penitencyj(e)j (1). ◊ A penitencyją (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Pokuta, zadośćuczynienie za grzechy [poenitentia – żałowanie, sromanie Mącz 307d; – pokuta, żałość Calep; pokuta, cnota krześcijańska; pokuta sakrament - poenitentia Cn] (2): Stymi nietrzymam/ ktorzy to ſłowo penitentia/ zową pokytą SeklWyzn c3v.
Zwrot: »penitencyją podjąć« (1): ſpowiedźiał ſię z płácżem/ żem ći ia perſequutus ſum Eccleſiam Dei, á przyſzedłem dobrowolnie/ y ieſtem gotow tu wſzeláką poenitencyą podiąć ReszList 174.
2. Prawdopodobnie: Żal, skrucha (1): penitentiey potrzeba Condonciy Stefana Condonciy Zigmunta ActReg 33.

Synonim: 1. pokuta.

JDok