[zaloguj się]
[pdf]

PEWNIK (4) sb m

e prawdopodobnie jasne (tak w pewny).

Fleksja
sg
G pewniku
I pewniki(e)m

sg G pewniku (1). ◊ I pewniki(e)m (3).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (trzy z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

Pewność (4):
Wyrażenie przyimkowe: »dla pewniku« (1): doſić mnie ná tim/ kiedi moj dworzánin/ nie da thego w ſię wmowić/ áby miał mieć białe/ zá cżarne/ [...] y owſzem dla pewniku/ chociaż by tho znał być w ſobie/ co mu ktho przypiſuie/ iednák niechay ták z gołá/ nie pozwala/ bez ſporu trzymánia/ ále rádniey niechay ſkromnie záprzy/ iż tego w nim niemáſz GórnDworz G7.
α. W funkcji przysłówka: »pewnikiem« = z poczuciem pewności, z przekonaniem, w sposób pewny (3): Pewna rzecż odpowiedział pan Myſzkow. iż ten Hetman lepſzy ieſt/ kthory pewnikiem idzie/ á bez bitwy wygrawa GórnDworz Ff6; Obieraymyſz kthory [skarb] lepſzy [wieczny czy ziemski]. Iedno iż o tám tym powiedáią/ kto ſie oń ſtára/ iż then ziemſki ſnádnie przypáść może. Ale trudno tu ná wiárę/ lepiey ſie nam zda pewnikiem. RejZwierc 48v, 98v.
[Zwrot: »pewnikiem wiedzieć«: Pewnikiem iednák [pań] to wiedzieć ma/ że ludzie śrzednich lat [...] ſą do Rády godnieyſzy CerGór 146.]

Cf [NIEPEWNIE], PEWNOŚĆ

LWil