[zaloguj się]
[pdf]

ROZPŁAKAĆ SIĘ (4) vb pf

roſ- (2), roz- (2).

o oraz oba a jasne.

Fleksja
inf rozpłakać się
praet
sg
3 f rozpłakała się
imperativus
sg
2 rozpłaczy się

inf rozpłakać się (1). ◊ fut 3 pl rozpłaczą się (1). ◊ praet 3 sg f rozpłakała się (1). ◊ imp 2 sg rozpłaczy się (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Znaczenia
Zacząć płakać; proicere se in fletus Mącz, Cn; ululare PolAnt; dare se fletui a. lacrimis, effundi in lacrimas Cn (4): Przeto téż ty dzis ſie s nim [Chrystusem] rozplacży/ a iednę ſlze acż niewięcey dlá twych grzechow wypuſtz. OpecŻyw 72; BibRadz Ier 47/2; Proiicere se in muliebres fletus, Roſpłákáć ſie yákoby niewiáſtá. Mącz 162d; [RozmyślDomin 11].
Zwrot: »rozpłakać się rzewno« (1): podnyoſla duſſą y ſercze wnyebo y roſplakala ſyą rzewno PatKaz II 63v.

Formacje współrdzenne cf PŁAKAĆ.

KW