[zaloguj się]
[pdf]

PICNY (4) ai

picny (4), [piczny].

Fleksja
sg
mNpicny
pl
N subst picn(e)
G picnych
inne formy
pl A - picn(e)

sg m N picny (2). ◊ pl N subst picn(e) (1). ◊ [G picnych.] ◊ A picn(e) (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. picowny, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

Przymiotnik od „pica” (4):
1. Dotyczący żywności, paszy; pabularis Mącz; annonarius Cn (3): Pabularis, Picny. Mącz 272a; [picny et picowny/ Pabularis, frumentarius. Volck Qqq2v].
Wyrażenie: »picne wozy« = tabor wojskowy (1): Wráćiſław nie cżekáiąc go [Bolesława] vćiekł pomiothawſzy picne wozy. BielKron 347v; [a przeto picznych wozow, rydwanow, kolas nie mają w rzędzie szykować. UstWojsk 1557 66; TarnConsil i, rr2; Nawiedzalibyśmy czasem do Biełoozora, do Kazania, albo i do Astrakani. (—) A podobno bez wici, bez kocczych, bez picnych wozów i bez flaszek. PismaPolit 649].
a. W funkcji rzeczownika: »picny« = żołnierz zaopatrujący wojsko w żywność i paszę (1): Yáko gdźyeby w woyſſce nawyſſſſego hetmáná nye było/ [...] á tegoż czáſu picny w picowánye yecháć/ [...] chćyał/ [...] álbo by ſye ono woyſko roſproſſyło/ álbo by go nyeprzyyaćyel pożył. KromRozm III F8v.
2. Jędrny (1): Możeſz ſnich [z dębianek] lekarſtwo cżynić iakoby z żołędziu ale viedz że ie maż zbierać poki ſą niedoſtałe á piczne [pienne SienHerb 143b]/ gdi iuż ſą ſuche nicz ponich FalZioł I [1152]c.
3. [Tłusty: Gołąbiętá godne ku przedawaniu zebrawſzy doſtátecżnie karmić áby vtyły á picne były Cresc 1571 587.]

Cf PICZOWANY, PICZOWNY

MN