[zaloguj się]
[pdf]

PIEC SIĘ (6) vb impf

sie (4), się (2).

e prawdopodobnie jasne (tak w piec).

Fleksja
inf piec się
indicativus
praes
sg pl
3 piecze się pieką się
praet
pl
3 subst piekły się

inf piec się (1). ◊ praes 3 sg piecze się (3). ◊ 3 pl pieką się (1). ◊ praet 3 pl subst piekły się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. pięć.

Być poddawanym działaniu wysokiej temperatury (często bezpośrednio ognia) (6):
a. Być przygotowywanym do spożycia (bez użycia wody) (2): przi ogniu wolnym też on wiatr wolno wychodzi y obracza ſie w kropie wodne ktore więc widać na ſkorupie iaiecżney gdy ſie piecże. GlabGad H7v.
α. O pieczywie (1):
Szereg: »smażyć się, piec się« (1): Páni záſię powieda [...] wiecie co/ náſmáżę ia ciaſtká iákiego/ [...] To ſie iuż ták ſmáżą/ pieką/ że máſłá w gárncu ná drugą niedzielę bárzo máło zoſtánie RejZwierc 59.
b. Grzać się (2): BielSat B4v; Nuż záśię ony báby co śiedzą ná trećie/ Ieſli z nimi tárguieſz zábáiąć kálećie. Bo nic nigdy nie robi/ nád węglim ſie piecże/ To ſie bábá cżerwieni dobrze ſie nie wśćiecże. BielRozm 14.
c. Być poddawanym torturze ognia (2):

W porównaniu (1): obiedwie ná łáncuchach długo vwiązáli/ [...] á około ich nákłádſzy drew w koło zápalili: piekły ſie około onego ogniá iáko piecżenie BielKron 419v.

α. O mękach piekielnych (1): [ognisty a obrotny miecz przed rajem] nam grzeſznym ná przek ſię przełoży/ gdźie ſię piec będźiem muſieli/ áż ſię tá ſłomá to ſiáno/ te drwá/ to kámienie wypalą/ z ktorycheſmy ſobie ná tym świećie mieſzkánie budowáli. ReszList 152.

Formacje współrdzenne cf 2. PIEC.

LW