[zaloguj się]
[pdf]

PIECZENIE (9) sb n

Pierwsze i drugie e jasne, końcowe z tekstów nie oznaczaących é.

Fleksja
sg
N pieczeni(e)
G pieczeni(a)
D pieczeniu
A pieczeni(e)
I pieczeni(e)m
L pieczeniu

sg N pieczeni(e) (1). ◊ G pieczeni(a) (1). ◊ D pieczeniu (4). ◊ A pieczeni(e) (1). ◊ I pieczeni(e)m (1). ◊ L pieczeniu (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. pięć.

Przyrządzanie do spożycia poprzez poddanie działaniu wysokiej temperatury; coctura Cn (9): chleb iuż ma więtſzą włoſnoſć ciepłoſci niżli Pſzenicza: ktorey nabywa z ſtrony piecżenia od ognia FalZioł III 25a.

pieczenie czego (7): Piecz ku piecżeniu chleba, ma być palon drwy FalZioł V 63v; BibRadz Ier 7/18; Furnaria exercere, Piekárſtwem álbo pieczeniem chlebá ſie żiwić. Mącz 141b, 48c, 299d; SienLek 131v; Calep [751]b.

W charakterystycznych połączeniach: pieczenie chleba (6), plackow.

Szereg: »pieczenie i ([albo]) warzenie« [szyk zmienny] (1): Tamże podnim [pod oknem] bywa ogniſko ku piecżeniu y warzeniu [coques et frigus] MiechGlab [89]; [Nieſmąććie ſie miła kuchárko/ [...] niezáwżdy w wárzeniu/ álbo wpieczeniu możemy tráffić iáko by pan álbo páni chćiáłá mieć. Wokabul 1539 F3].

Cf 2. PIEC

DDJ