[zaloguj się]
[pdf]

PIENIĆ SIĘ (6) vb impf

Zawsze sie.

e jasne.

Fleksja
inf pienić się
indicativus
praes
sg
1 pienię się
3 pieni się

[inf pienić się.] ◊ praes 1 sg pienię się (3). ◊ 3 sg pieni się (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

1. [Pokrywać się pianą a. wytwarzać pianę: zmieſzay to we dwu kwártách wody/ á warz aż ſie przeſtanie pienić SienHerb 570a.
Zwrot: »strumieniem się pienić«: Wmieszał się między Litwę jak Scevola drugi, A utopił w Dawidzie oszczep na skroś długi. Padł w namiecie, strumieniem krew śię pieni wrzącym StryjPocząt 252.]
2. Pokrywać się śliną; ślinić się; spumare, spumescere Calep, Cn (5): Przeto ſtękay [...] Kiedy ſie iuż przyrodzenie zmieni/ Ocży wpádną á ięzyk ſie pyeni. BielKom C7v; Po tym znáć niemoc wielką/ kiedy [chory] padwſzy pieni ſye bárzo/ ieſli mu otrą pirwą piánę/ á więceyſye niepieni/ może być zdrow SienLek 58; Calep 1001a, 1001b.
3. Pokrywać się nalotem powstałym w procesie fermentacji, pleśnieć (1): Muceo, Pleśnieyę/ Pienię ſie/ Pośiewam ſie. Mącz 235b.

Synonimy: 2. ślinić się; 3. pleśnieć, posiewać się.

Formacje współrdzenne cf PIENIĆ.

Cf PIENIĄCY SIĘ

JBi