[zaloguj się]
[pdf]

[PIERAĆ vb impf

Teksty nie oznaczają pochyleń; a prawdopodobnie jasne (tak w -ać).

Fleksja
inf pierać
indicativus
praes
sg
1 pieråm
3 pierå
praet
sg
3 m pieråł
impersonalis
praet pier(a)no

inf pierać. ◊ praes 1 sg pieråm. ◊ 3 sg pierå. ◊ praet 3 sg m pieråł. ◊ impers praet pier(a)no.

Sł stp brak, Cn s.v. bijam, Linde XVI w.

I. Iter. od „prać” w znaczeniu podstawowym: Pieram/ vide pierzę. Volck Qqq3v.

pierać co: Kucharce, co chlib pieką i chusty piera, mc. 1 LustrSand 287; Tam miała Najświętsza Panna i wodę bierać, i swoje białogłowskie rzeczy pierać RadzPodróż 65.

pierać w czym: Kocieł wielgi wmurowany w Kotlinie, co w nim pierano InwMieszcz 1550 nr 37, 1550 nr 31; ZapWpolActAdv 1550 205/153v, 156.

II. Iter. od „prać” ‘gromić, zwyciężać w walce’ a. od „przeć” ‘pędzić’ [kogo]: Turcżyn/ Wołoſzyn/ nie raz ſzyię złomił/ Tychże Mielecki/ y s Sieniáwſkim pierał/ Lupy odbierał. StryjGoniec L3, V (Linde).

Formacje współrdzenne cf PRAĆ.]

MN