Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PIERSIANY

Następne hasło: PIERSICZKI »

PIERSICZKA (2) sb f

[piersiczka], piersiczki pl t a. piersiczka [w znacz 1.] (2).

e prawdopodobnie jasne (tak w pierś); a jasne.

Fleksja

	sg	pl
N	piersiczka	piersiczki
A		piersiczki
I		piersiczk(a)mi

[sg N piersiczka.] ◊ pl N piersiczki (2). ◊ [A piersiczki. ◊ I piersiczk(a)mi.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.: piersiczki.

Znaczenia

Dem. od „pierś” (2)
- 1. Od znacz, ‘górna przednia część tułowia’ (2)
  - a. [Mięso z przedniey części zwierzęcia]
- 2. [Od znacz. ‘sutek kobiety’]

Dem. od „pierś” (2):

1. Od znacz, ‘górna przednia część tułowia’; pectusculum Murm, Mymer¹ (2): Pectuſculum, Bruſtlin. Pyerſſyczky. Murm 55; Mymer¹ 23; [á to będźie miękuchna máść ktorą pierśicżki dźiecięćiu námázuy ciepło. SienHerb 521b; Volck 455].

a. [Mięso z przedniey części zwierzęcia: Rękomá ſwemi tę offiárę Pánu przynieſie/ Loy y pierſicżki [pectusculum] Leop Lev 7/30 (Linde).]

2. [Od znacz. ‘sutek kobiety’: O! jako był gładki brzuszek pod jej piersiczkami, Okrągluchny też zadeczek, żebreczka z boczkami! Otwin(?)Erot 39; pierſiczká/ Mammilla, pectusculum Volck Qqq3v.]

Cf PIERSKA