[zaloguj się]
[pdf]

PIERSZEĆ (4) vb impſ

pierszeć (2), pirszeć (2); pierszeć Mącz (2); pirszeć BielŻyw,HistAl.

e jasne.

Fleksja
indicativus
sg pl
3 pierszy pierszą
praet
sg
3 m pirszåł
f pierszała

praes 3 sg pierszy (2). ◊ [3 pl pierszą.] ◊ praet 3 sg m pirszåł (2). [f pierszała.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII (z Cn) w.: pierszyć.

Prószyć, sypać (się), opadać, padać; cadere HistAl; exsilire, prosilire, scintillare Cn (4): pirſzał potym ſnieg wielki iákoby wełná HistAl [I3]v; Ningit, Snieg páda/ pierszy. Mącz 247c; [Zuſt iego łampy [!] wychodzą/ y iſkry ogniſte pierſzą [scintillae ignis proiicientur]. BudBib Iob 41/10 (Linde)].

pirszeć na co (1): Drugi też ogrod vdziałał na ktory nigdy nie pirſzał deſzcż. BielŻyw 123.

Bezpodmiotowo [z czego] (1): gdy ſie zwłaſzczá yáko trochę da żytu przeſtáć yż z niego pierſzy gdy ye z polá zbieráyą tedy przyſzłego roku króm ſpráwowánia roley y naſienia rodźi. Mącz 353d.

[Przen [z czego]: [Bielski] nazwisko Sauromatow wywodźi/ iáko ludźi gniewliwych/ y ſtráſzliwych/ ktorym popędliwość y iádowita ſrogość z oczu [...] pierſzáłá StryjKron 93.]

Formacja współrdzenna: wypierszyć.

DD