[zaloguj się]
[pdf]

PIERZGA (2) sb f

pierzga (2), [pirzga].

Teksty nie oznaczają é (Cn e jasne); a jasne.

Fleksja
sg
N pierzga
A pierzgę
I pierzgą

sg N pierzga (1). ◊ A pierzgę (1). ◊ [I pierzgą.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII (z Cn) – XVIII w.

1. Pokarm białkowy pszczół, składający się z pyłku kwiatowego i miodu, złożony w komórkach plastra (2):

W przeciwstawieniu: »pierzga ... miod« (1): Bo bierzeć też pcżołá y ná ſmiecioch y ná gnoiu y ná błocie/ ále coż bierze? pierzgę ktora ſie ni nacż przygodzić nie może: á s potrzebnych ziołek tedy zbiera wdzięcżny á potrzebny miod. RejZwierc 24.

Przen: Rzeczy bezwartościowe (1):

W przeciwstawieniu: »pierzga ... miod« (1): Tákże też ty tám przypátruiąc ſie rozlicżnym ſpráwam ludzkim ſnádnie będzieſz mogł rozeznáć co pierzgá á co wdzięcżny miod. RejZwierc 24.

2. [Cienka warstwa wosku, którą pszczoły pokrywają komórki plastrów z miodem, pierzgą i czerwiem; zasklep: Pothim zas oni [pszczoły] dziurky pełnę zaskorupią Pierzgą szczego się pothem y dzieczi ich łupią ŚwirPasiecz 254; Drudzi swego urzęndu stathecznię pilnuyą Dziurky yuz myodu pełnę pirzgą zaskliepiuią. ŚwirPasiecz 258.]
3. [Prawdopodobnie: propolis, kit pszczeli; commosis, crassa materia, in ore alueariorum congeri ab apibus solita, adore gravis, favorum stabilimentum, pissocerus, propolis Cn: Piérzgá. SienHerb Ev#; Skráyny woſk/ Pierzgá/ Propolis. Vorſtoſz/ Stopffwachſz. SienHerb L3#.]

FP