![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [PIESZCZOTLIWOŚĆ] | Następne hasło: [PIESZCZOTNY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PIESZCZOTLIWY (1) ai
e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w pieszczota).
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | L | pieszczotliwym |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | m pers | pieszczotliwi |
[sg m L pieszczotliwym.] ◊ pl N m pers pieszczotliwi.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Zniewieściały:
[Przen: Bo táki niemal w tym pieſzcżotliwym wieku obycżay BusLic 42.]
a. W funkcji rzeczownika:
W połączeniu szeregowym: Nie mylćie ſie/ áni porubnicy/ áni báłwochwálcy/ áni cudzołożnicy/ áni pieſzcżotliwi etc. [neque molies Vulg 1.Cor 6/10] nie odziedzicżą kroleſtwá Bożego. CzechRozm 7.
Cf PIESZCZONY, [PIESZCZOTNY], PIEŚĆLIWY
JBi