[zaloguj się]

ROZPOSTRZENIE (15) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é lub oznaczają niekonsekwentnie; oba o prawdopodobnie jasne (tak w rozpostrzeć); końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N rozpostrzenié
G rozpostrzeniå
A rozpostrzeni(e)
I rozpostrzeni(e)m
L rozpostrzeniu

sg N rozpostrzenié (3); -é (1), -(e) (2).G rozpostrzeniå (1).A rozpostrzeni(e) (3).I rozpostrzeni(e)m (5).L rozpostrzeniu (3).

stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

I. Rzeczownik odrozpostrzyć się (2):
1. Zajmowanie miejsca w obrębie całego obiektu [czego po czym] (1): Lineamenta, Lineae quaedam in corpore apparentes, ex quibus rei uniuscuiusque forma dignoscitur – Zeł pocziele rozpoſtrzenię. Calep 605b.
2. Szerokie wypowiedzenie się [z czym] (1): á też nie widzi mi ſie/ áby cżás znieść mogł/ cżyiego theraz z rzecżą roſpoſtrzenia. GórnDworz Dd5.
II. Sklepienie niebieskie; expansio, firmamentum PolAnt (13): Potym rzekł Bog Niech będźie rozpoſtrzenie miedzy wodámi [...]. Vczynił thedy Bog ono rozpoſtrzenie/ y rozdźielił wody/ co były pod rozpoſtrzeniem/ od onych ktore były nád rozpoſtrzeniem BibRadz Gen 1/6-7, I 1b marg [4 r.], Gen 1/8.
Wyrażenie: »rozpostrzenie niebieskie, nieba« = expansio caelorum(-i) PolAnt (2:2): Niech będą świátłoſći ná rozpoſtrzeniu niebieſkim/ ku rozdźielániu dniá y nocy BibRadz Gen 1/14, 15, 17, 20.

Synonimy: II. firmament, rozciąg, rozciągnienie, utwierdzenie.

Cf ROZPOSTARCIE, ROZPOSTRZYĆ SIĘ

KW