![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [PIĘCIOGROSZEWY] | Następne hasło: PIĘCIOLETNY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PIĘCIOLETNI (1) ai
Fleksja
N sg m pięcioletni.
Sł stp brak, Cn: pięcioletni, pięcioletny, Linde XVIII w.; poza tym XVII w.: pięciolatny, piętoletni i XVIII w.: pięcioletny.
Obowiązujący przez pięć lat od chwili wydania; lustralis, quinquennalis, quinquennis Cn: Ná Stároſty ón ſrogi Státut Zygmuntów w Polſkim. Iáko ieſli nie da znáć, Stároſtwo mu wźiąć, y 100. grzywiem. Ale to pięćioletni Státut. SarnStat 499.
MN