Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PIĘĆLETNI

Następne hasło: PIĘĆLICZEBNY »

PIĘĆLETNY (2) ai

e jasne.

Fleksja

sg
m	N	pięćletny	n	N	pięćletn(e)

sg m N pięćletny (2). ◊ [n N pięćletn(e).]

Sł stp brak, Cn pięćletni s.v. pięcioletny, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.: pięćletni s.v. pięciletni.

Znaczenia

Mający lub trwający pięć lat (2)

Mający lub trwający pięć lat; quinquennalis, quinquennis Mącz, Cn (2): Magistratus quinquennalis, Vrząd piecletny [!], To yeſt tilko przes pięć lat trwáyący. Mącz 342d; Quinquennis et hoc quinquenne, Pięćletny/ w piątim roku ſtoyąci. Mącz 342d; [á páchole ktore ſię pięćletne być zdáło/ poklęknęło SkarŻyw 404].

Cf PIĘCIOLETNI, [PIĘCIOROLETNY]