[zaloguj się]
[pdf]

ROZPOŚCIERAĆ SIĘ (5) vb impf

roſ- (4), roz- (1).

Oba o oraz a jasne; -e- Mącz (2), -é- (1) KochPhaen.

Fleksja
inf rozpościérać się
indicativus
praes
sg pl
3 rozpościérå się rozpościérają się
praet
sg
3 f rozpościérała się

inf rozpościérać się (1). ◊ praes 3 sg rozpościérå się (2). ◊ 3 pl rozpościérają się (1). ◊ praet 3 sg f rozpościérała się (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) –XVIII w. s.v. rozpostrzeć.

1. Zajmować więcej miejsca; fluere Mącz (4):
Zwrot: »wszerz się rozpościerać« (1): Ná kożdą noc vſtáwnie ſześć znáków záchodźi: [...] A wſzelka noc ták ſye wſzérz záwſze roſpośćiéra/ Ilé pół kołá wzgórę w piérwſzy mrok záwiéra. KochPhaen 20.
Przen: Ostentacyjnie okazywać; ostentare Cn [z czym] (1): Gdy ſię ſtrony o wielkie ſummy roſpieráią/ Sędźiowie ſię z powagą ſwą rozpośćieráią KlonWor 14.
a. Rozrastać się w gałęzie (2): Nec ulla arbor avidius se promittit, Zadne ſie drzewo ták bárzo nie roſpościera/ rozraſta. Mącz 226d, 131b.
2. Rozpowszechniać się (1):
Zwrot: »szeroko się rozpościerać« (1): Pythagorae doctrina cum longe lateque flueret, Gdy ſie ſzéroko roſpośćieráła rozſzerzáła Mącz 131b.

Formacje współrdzenne cf ROZPOSTRZEĆ.

KW