« Poprzednie hasło: [ROZPOSTRZAĆ SIĘ] | Następne hasło: ROZPOSTRZEĆ SIĘ » |
ROZPOSTRZEĆ (14) vb pf
rozpostrzeć (13), rozpostreć a. rozpostrzeć (1).
roſ- (11), roz- (3).
Oba o oraz e jasne.
inf | rozpostrzeć, rozpostreć |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | rozpostarłem | m pers | |
3 | m | rozpostarł | m pers | rozpostarli |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | rozpostrzy |
inf rozpostrzeć (5), rozpostreć (1) HistRzym. ◊ praet 1 sg m rozpostarłem (1). ◊ 3 sg m rozpostarł (2). ◊ 3 pl m pers rozpostarli (1). ◊ imp 2 sg rozpostrzy (3). ◊ part praet act rozpostarszy (1).
Sł stp: rozpostrzeć, rozprostrzeć, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).
- 1. Rozciągnąć na szerokość
(7)
- a. Umieścić na czymś płasko
(5)
- [Przen]
- b. Rozwinąć chorągiew
(2)
- Przen (1)
- a. Umieścić na czymś płasko
(5)
- 2. Pokryć czymś rozpostartym (1)
- 3. Rozszerzyć, powiększyć zasięg, trwanie, nasilenie
(5)
- a. O powierzchni (2)
- b. O wypowiedzi (1)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (1)
rozpostrzeć na czym (2): Potym Ionátás roſpoſtárſzy ſukno ná źiemi/ rzekł [...] HistRzym 62v; SkarŻyw 101.
W porównaniu (1): Ktory roſpoſtárł niebo iáko ſklep BudBib 4.Esdr 16/60.
Synonimy: 1. rozciągnąć, rozdziergnąć, rozłożyć, rozpiąć, rozpuścić, rozstawić, rozszerzyć, roztoczyć, rozwinąć.
Formacje współrdzenne: postrzeć, popostrzeć, przypostrzeć, rozpostrzeć się, spostrzeć się; rozpostrzyć, rozpostrzyć się; rozpostrzać, rozpostrzać się; rozpościerać, rozpościerać się.
KW