« Poprzednie hasło: ROZPOSTREĆ | Następne hasło: [ROZPOSTRZAĆ SIĘ] » |
ROZPOSTRZAĆ (2) vb impf
rozpostrzać (2), [rozpastrzać].
Oba o jasne; w rozpastrzać pierwsze a pochylone.
Fleksja
indicativus | |||
---|---|---|---|
praes | |||
sg | pl | ||
1 | rozpåstrzåm | rozpostrzåmy | |
3 | rozpostrzå |
praes [1 sg rozpåstrzåm.] ◊ 3 sg rozpostrzå (2). ◊ [1 pl rozpostrzåmy.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów) s.v. rozpostrzeć.
Znaczenia
- Rozciągać szeroko, rozpościerać
(2)
- Przen (1)
Rozciągać szeroko, rozpościerać; extendere; prosternere Vulg (2): [Rego Rządzę/ vnde porrigo Rośćiągam/ rozſzyrzam/ rozpaſtrzam UrsinGramm 253.]
[W porównaniu: Ktory roſpoſtrza Niebioſá iáko nić/ á rośćiąga ie iáko Namiot Leop Is 40/22 (Linde s.v. rozpostrzeć).]
Zwrot: »rozpostrzać niebiosa« (1): Powiáda Pan ktory rozpoſtrza niebioſá [Dominus extendens caelum]/ y ktory gruntuie źiemię Leop Zach 12/1; [Leop Is 40/22 (Linde s.v. rozpostrzeć)].
Przen [co] (1): cżłonki ſłábieią/ przez ktore duch náſz roſpoſtrza ſwoię władzą. GórnDworz H5v; [Abowiem nie w ſpráwiedliwośćiách náſſych rozpoſtrzamy prośby náſſe przed oblicżem twoim [prosternimus preces ante faciem tuam] Leop Dan 9/18 (Linde s.v. rozpostrzeć)].
Formacje współrdzenne cf ROZPOSTRZEĆ.
KW