[zaloguj się]
[pdf]

PIĘĆPARCIC (6) sb m

W pisowni rozłącznej (5), w pisowni łącznej (1).

a jasne.

Fleksja
sg
N pięćparcic
G pięćparcic, pięćparcicu
A pięćparcic

sg N pięćparcic (2). ◊ G pięćparcic (2), pięćparcicu (1) SienLek (2:1). ◊ A pięćparcic (1).

Nazwa być może odczuwana jako pięć + G rzeczownika (forma pięćparcic w G).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

bot. Potentilla L., pięciornik; rodzaj należący do rodziny różowatych (Rosaceae) (6): Liśćie pięć párćic mocząc w winie/ dáć mu [choremu] pić do trzydźieśći dni. SienLek 58v; Nád to/ náwarz pięćpárćic w piwie álbo w wodźie/ á wyćiſnąwſzy on ſok/ przyley kniemu tyle dwoie ſoku z wrotyczy SienLek 111; Ale y to świerzb wypądza z wnątrza: weźmi pięć párćicu garć/ á warz go w koźim mléku piy ono mléko po kilo kroć. SienLek 134, 121v, 128, 174v; [(nagł) Pięćpárćic. Pentafylon. Funffinger kraut. SienHerb 125a; Sok pięć párćic w vſciech trzymany/ wſzelkie niemocy vſt oddala SienHerb 125b, 125b [4 r.], E#v].

Synonimy: pięciornik, »pięć listow«.

Cf PIĘCIPARCIC, PIĘCIPARCICA, PIĘCIPARŚCIEC, PIĘCIPIERŚCIC, PIĘCIPIERŚCIEC, PIĘCIPIERŚCIEK, PIĘĆPARCICA, PIĘĆPERST, PIĘĆPIERŚCIEC, PIĘĆPIERŚĆ, PIĘĆPIESTRZYCA, PIĘTOPARCICA

MN