Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PIĘĆPARCICA

Następne hasło: PIĘĆPERSTCOWY »

PIĘĆPERST (9) sb m

e prawdopodobnie jasne (tak Cn).

Fleksja

	sg
N	pięćperst
D	pięćperstowi
A	pięćperst

sg N pięćperst (3). ◊ D pięćperstowi (2). ◊ A pięćperst (4).

Sł stp brak, Cn s.v. pięciornik ziele, Linde XVIII w.

Znaczenia

bot. Potentilla L., pięciornik; rodzaj należący do rodziny różowatych (Rosaceae) (9)

bot. Potentilla L., pięciornik; rodzaj należący do rodziny różowatych (Rosaceae); penthaphillon FalZioł, Cn; chamaezelon, pentapetes, quinquefolium Cn (9): PIęćperſt ieſt ziele o pięci liſtkoch FalZioł I 102b; Gdy Pięćperſt z babką vwarzyſz á tey ſie wody napijeſz oczukrowawſzy/ biegunkę zaſtanowiſz FalZioł I 102b; PRzerwipęp ieſth ziele podobne pięćperſtowi iedno iże ma ſiedḿ liſtow FalZioł I 145d, I 38c, 102a, b, c, d.

Szereg: »pięćperst albo pięciornik« (1): Pentaffilon. Pięćperſt albo Pięciornik. Funffinger. FalZioł I 102b; [ArtNom F7].

Synonimy: pięciornik, »pięć listow«.

Cf PIĘCIPARCIC, PIĘCIPARCICA, PIĘCIPARŚCIEC, PIĘCIPIERŚCIC, PIĘCIPIERŚCIEC, PIĘCIPIERŚCIEK, PIĘĆPARCIC, PIĘĆPARCICA, PIĘĆPIERŚCIEC, PIĘĆPIERŚĆ, PIĘĆPIESTRZYCA, PIĘTOPARCICA