[zaloguj się]
[pdf]

PIĘKROSZKA (7) sb f i m

f (6), m (1).

o oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N piękroszka piękroszki
G piękroszek
A piękroszki
I piękroszkami

sg N piękroszka (1). ◊ pl N piękroszki (3). ◊ G piękroszek (1). ◊ A piękroszki (1). ◊ I piękroszkami (1).

Sł stp brak, Cn s.v. piękny oraz piękrzyciel, Linde XVI (trzy z niżej notowanych przykładów) – XVII w. (z Cn).

1. f Rzecz upiększająca; ozdoba; lenocinium, mundus Mącz (6): bulla, To yeſt/ yáka łſzcząca rzeć miedzi piękroſzkámi panieńskiemi. Mącz 28a; Lenocinium, Kurewskie przibieránie/ vbiory/ ſtroyenie/ Piękroſzki y wyſmuknienie Mącz 188d; Mundus, Wſzeláki vbiór/ Piękroſzki y prziprawki niewieście. Mącz 236d, 188d [2 r.]; [piękroſzká/ Fiscus, lenocinium. Volck Qqq3].
Przen [czego] (1): Pellacia, per blanditias deceptio, Piękroſzki słów pod któremi zdrádá leży. Mącz 182b.
2. m Ten, kto zajmuje się upiększaniem; cosmeta Mącz, Cn; ceroplastes, concinnator, ornator Cn (1): Cosmeta, Smukarz, który pánie prziochędoża/ Piękroſzká. Mącz 66d.

Synonimy: 1. przybieranie, przyprawka, strojenie, ubior, wysmuknienie; 2. smukarz.

LW