Jako ostatni lub początkowy człon we współrzędnym połączeniu wieloczłonowym (4): ſkąd tá pychá do kośćiołá Swiętego krześćijáńſkiego przyſſlá? Iſz Papieſz [...] ná głowie ſwoiey noſi trzy korony/ tákże y mietz przed ſobą goły/ tákże złoto/ głowy [lege: złotogłowy]/ Altembáſi/ Axámity/ wktore ſię vbiera? Nie możeſz tego rzec/ áby mu to Pan Kryſtus dał/ álbo iżby to od Piotrá Swiętego wziął? Ale muſiſz rzec/ rad y nierad/ iſz ty korony/ ten mietz goły/ ty koſztowne vbiory/ y inſze pánow tego świátá przyprawki/ dał naprzod Papieżowi Conſtántynus Ceſarz KrowObr 27; przeto teſz do tych świątośći [do chrztu i wieczerzy Pańskiej] żadnych koſztownych y ſwietnych przyprawek/ zamiánek/ złotá/ ſrzebrá/ pereł/ kámienia/ áxámithow/ álbo iedwabiow [Chrystus] nieprzydał/ iedno thylko proſthe znáki miedzy ludzmi poſpolite/ Do Krztu Swiętego tylko wodę/ á do Wietzerzey Páńſkiey/ thylko chleb y wino. KrowObr 46, 44, 131.

W połączeniu szeregowym (1): Takież też y niewiáſty [mają się modlić] w vbierze ochędożnym/ ze wſthydem/ y trzeźwośćią/ przybieráiąc ſie nie w przypráwki [non in tortis crinibus]/ ábo we złoto/ ábo w perły/ ábo w drogie á koſztowne ſzáty: ále iáko przyſthoi niewiáſtham kthore obiecuią pobożność Leop 1.Tim 2/9; [PowodSkarb Yyy3].