[zaloguj się]
[pdf]

ROZPRASZANIE (3) sb n

rozpraszanie (2), rozproszanie (1); rozpraszanie GroicPorz, RejPos; rozproszanie Calep.

Teksty nie oznaczają ó oraz é lub oznaczają niekonsekwentnie; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); pierwsze a pochylone; -sza- (2), [-szå-].

Fleksja
sg pl
N rozproszani(e) rozpråszaniå
G rozpråszaniå
A rozpråszani(e)
I rozpråszanim, rozpråszani(e)m

sg N rozproszani(e) (1). ◊ [G rozpråszaniå.] ◊ A rozpråszani(e) (1). ◊ I rozpråszanim (1), [rozpråszani(e)m ]. ◊ [pl N rozpråszaniå.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Trwonienie, marnotrawienie; prodigentia, profusio Calep (3): Prodigentia, Profusio – Rozproſzanie, vtraczanie. Calep 853b.
Wyrażenia: »rozpraszanie dobr, [majętności]« [szyk zmienny] (1): Ieſliby [...] [rodziców] w wielką ſzkodę iákim oſkárżenim álbo dobr roſpraſzánim przypráwił. GroicPorz l4v; [że teraz w Niemcách [...] dáleko więtſſe [są] ſzkodliwe rozpraſſania máiętnośći á vtráty LorichKosz 105].

[»utratne rozpraszanie«: Ktory [Kato Starszy] gdy ſye przed poſpolſtwęm ſlowy puſſcżał/ ná vtrátne roſpraſſánie/ á zbytnie nákłády tymi ſlowy mowił. [...] LorichKosz 102, 105v.]

[Szereg: »rozpraszanie a utraty«: Ale kiedyby Diogenes dziś przyſſedł/ to pan Bog wie iákoby názwáł ták wiele pomp/ [...] ták wiele koſztownych porządkow/ ták wiele rozpraſſánia á vtrat LorichKosz 105, 105.]
Przen (1):
Wyrażenie: »rozpraszanie dobr« (1): tego przeſtrzegay ábyć ſie ná cię nie przytrefiłá oná przypowieść [o synu marnotrawnym, który] [...] ná oſtátek miedzy świniámi nie mogł być náſycon młotá cżáſu głodu ſwego. A to ni przecż inego/ iedno prze ono ſwowolne roſpraſánie [!] dobr iego. RejPos [219]v.

Cf ROZPRASZAĆ

KW