Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: 2. PIORUNEK

Następne hasło: [PIORUNOTRZASKAWCA] »

[PIORUNNY ai

Fleksja

I pl m pi(o)runnymi.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

[Przymiotnik od „piorun”; przen: spowodowany przez strzały z dział]

Przymiotnik od „piorun”; przen: spowodowany przez strzały z dział: bo pioruny cżęſte/ Miecą kule okrutne/ bliſko ludu gęſte. Widząc że nic nieſpráwią/ piorunnymi ſtráchy/ Wnet zſwego blánkowániá/ ięli zmiatać dáchy. RymszaDeket 26.

Cf [PERUNOWY], PIORUNOWY]