![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [PLANTA] | Następne hasło: PLAPAĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PLAPACZ (4) sb m
Oba a prawdopodobnie jasne (tak w plapać i przeważnie w -acz).
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | plapacz | plapacze |
sg N plapacz (3). ◊ pl N plapacze (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: paplacz.
Znaczenia
Wiele mówiący, gaduła; papla; demagogus, largiloquus, locutor, verbosus Calep (4): Demagogi – Pliapaczę. Calep 302b; Largiloquus – Miełigeba, pliapacz. Calep 583a; Verbosus – Bliekotliwi, pliapacz. Calep [1112]a, 613a.
Synonimy: bałamut, blegot, klekot, klekotacz, mieligęba, nasieniemowca, pletliwy, słowosiewca, szczebiot, świegot, świegotarz, wielomowca, wielomowny.
MN