[zaloguj się]
[pdf]

PLASNĄĆ (1) vb pf

Fleksja

3 praet sg m plasnął.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład) i XVIII w.

Upaść z odgłosem plaśnięcia:
Zwrot: »plasnąć o ziemię«: Ingenti lapsu in terram pronuit, Pláſnął á padł o ziemię/ by go porąbił. Mącz 362a.
Szereg: »plasnąć a paść«: Mącz 362a cf Zwrot.

Formacje współrdzenne cf PLASKAĆ.

MN