[zaloguj się]
[pdf]

PLASKAĆ (1) vb impf

Fleksja

3 pl praes plaskają.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).

Uderzać dłonią powodując odgłos plaśnięcia; facere cottabum, plaudere Cn:
Zwrot: »po gębie plaskać [o co]«: Polacy o wſzyſtko/ ſnádnie ſie zyednáią/ Iedno o tę nieprawdę/ po gębie pláſkáią. RejZwierc 81.

Synonimy: klaskać, klesktać, kośkać, trzaskać, uderzać.

Formacje wspołrdzenne: plaskać się; plasnąć.

Cf PLASKANIE

MN