[zaloguj się]
[pdf]

KOŚKAĆ (2) vb impf

kośkać (1), koskać a. kośkać (1); kośkać RybGęśli; kośkać a. koskać Calag.

Teksty nie oznaczają ó; a jasne.

Fleksja
inf kośkać

inf kośkać (1). ◊ part praes act kośkając (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) ‒ XVII w.

1. Klaskać w dłonie (1): Mit den henden platzen. Płęſáć. Koskáć. Plaudere manibus Calag 352a.
2. Prawdopodobnie baraszkować, bawić się [z kim] (1): Chłopek mozg podchmieliwſzy iedźie krzjcżąc zmiáſtá A iego też w ſwą z dźiećmi kośkaiąc niewiáſtá. RybGęśli B2.

Synonim: 1. klaskać.

IM