[zaloguj się]
[pdf]

PLENIPOTENCYJA (11) sb f

-ti- (5), -ci- (4), -cy- (2).

Oba e oraz o jasne.

Fleksja
sg
G plenipotencyjéj
A plenipotencyją
I plenipotencyją

sg G plenipotencyjéj (3); -éj (2), -(e)j (1). ◊ A plenipotencyją (6). ◊ I plenipotencyją (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

praw. Pełnomocnictwo, prawo występowania w czyimś imieniu; plena potestas agendi negotium, auctoritas data causidico, plena causae commisio, vicaria fides amicorum supposita negotio, iuris proprii in alterum plena transfusio Cn [plenipotentia Łac śr] (11): Plenipotentiiéy formá. SarnStat 1302; [TEŻ gdźie czyniono Sentencye około potwierdzenia Liſtow/ Minut/ Swiádectwá/ Mocowánia kthorey Oſoby/ tho ieſt/ Plenipotencyey/ Opieki/ Teſtámentow/ to iuż nie ma być. GroicUst A2v].
Zwroty: »mieć plenipotencyją [od kogo]« (3): GroicPorz tv; y slubuyą pokoy wyeczny ſzamy ſzaſzyę y ſza brata Simka ot ktorego myely plenipoteciyą ZapKościer 1582/35; SarnStat 541.

»plenipotencyją odbyć [= unieważnić]« (1): PLenipotencyąták odbyć może/ ieſli ieſth niedoſtáteczna/ ieſli w obec we wſzytkich ſpráwách vczyniona/ á rzecz oſobliwey mocy ktemu potrzebuie [...] álbo ieſli moc ieſt odiętá komu przez Princypałá GroicPorz t2.

[Wyrażenie: »plenipotencyją [od kogo] dana«: Tenże Poſeł chćiał záraz z Krolewną imieniem Krolewſkim bráć ślub/ vkázuiąc ná to plenipotencią doſtatecżną od Krolá Páná ſwego dáną BielKron 1597 731.]
Szeregi: »plenipotencyja i instrukcyja« (1): Poſłowie Kśięztwá Wielkiego Litewſk. po okazániu przed Rádámi Koronnémi plenipotentiiéy y Instruktiiéy ſwoiéy mieli zá dopuſzczeniem y zezwoleniem náſzym niemáłé zobopólné Tráktaty SarnStat 1005.

»plenipotencyja albo poruczeństwo« (1): PRokurator ten rzeczy ſprawowáć niemoże/ kthory ieſt klęty/ [...] ieſli od Páná ſwego nie ma ſłuſzney plenipotencyey álbo poruczeńſtwá/ iáko ſye godżi wedle práwá GroicPorz tv.

Wyrażenie przyimkowe: »za plenipotencyją« (1): á procurátorowie żeby nie mieli mieyſcá v práwá ſtánia/ áż zá plenipotentią od principala v kśiąg vczynioną. GórnRozm L.
Przen (4):

plenipotencyja czego (1): A on [wierny poseł od Pana] tobie wnet vkaże plenipotencią poſelſtwá ſwego RejPos 120.

Zwrot: »[od kogo] plenipotencyją brać [na co]« (1): A tu iuż możeſz rozumieć iáki to ieſt pewny kánclerz [św. Jan] tych táiemnic Páńſkich/ y od kogo plenipotencią bierze ná to prawdziwe piſánie ſwoie. RejAp 16v.
Wyrażenie: »plenipotencyja [od kogo] dana« [w tym: na co (1)] (2): Tam v Dawida poſſukaṡ Naydzieṡ tam Plenipotencia Na każda mą Sentencią Mnię zdawna od Ojcza daną Tu nakażdą rzeċ ſkazaną RejKup ee6, y8v.

Synonim: poruczeństwo.

LW