« Poprzednie hasło: PLENIPOTENCYJA | Następne hasło: PLENIUSCA (?) » |
PLENIPOTENT (15) sb m
ple- (13), plę- (2); -ent (14), -ęnt (1).
Teksty nie oznaczają é oraz ó; pierwsze e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w plenipotencyja).
sg | pl | |
---|---|---|
N | plenipotent | |
G | plenipotenta | |
D | plenipotentowi | |
A | plenipotenta | |
I | plenipotent(e)m | plenipotenty |
sg N plenipotent (7). ◊ G plenipotenta (2). ◊ D plenipotentowi (1). ◊ A plenipotenta (1). ◊ I plenipotent(e)m (3); -ęm (1), -(e)m (2). ◊ pl I plenipotenty (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
plenipotent od kogo (3): Przyſzyetl przet prawo naſzye sla⟨chetny⟩ Tempſky Criſtoph: Iako Plenypoten [!] ot Pana Goſztomſkyego babky aby dal zapyſz ZapKościer 1585/57v, 1581/25v, 1585/57v.
plenipotent czyj [w tym: G sb i pron (6), pron poss (1)] (7): ktorę pyęniądzę wyſzy manowane 50 grziwięn y 5 pothnyoſzl vczcziwy bartosz y Zbratęm ſzwoym albo plenypotęntem jego ZapKościer 1587/73, 1580/9 [2 r.], 1582/26v, 1585/57v, 1587/13 [2 r.].
W przeciwstawieniach: »pryncypał (2), pan ... plenipotent« (3): Przyſyęgę Principał oddawa nie Plenipo⟨tent⟩ GroicPorz oo2, t2, aa.
Synonimy: namiastek, prokurator; a. namiastek, następca, następnik.
LW