[zaloguj się]
[pdf]

PLĘŚNY (2) ai

plęśny (2), [plęsny, plęszny].

Fleksja
sg
mNplęśny
pl
N subst plęśn(e)
A subst plęszn(e)

sg m N plęśny (1). ◊ pl N subst plęśn(e) (1). ◊ [A subst plęszn(e).]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) błędnie: plęsny.

Przymiotnik od „plęs” (2): [płęſny/ plausibilis. Volck Qqq4v.]
Wyrażenie: »plęśny taniec« = taniec z klaskaniem (1): Chironomia, Plęśny taniec. Mącz 51d; [pozwolmy im theż luxum áby roſkoſznie żyli/ [...] tańce nowe cżynili/ gonione/ ćielęcże/ myſze/ gęſie/ ſkocżne/ cynary/ włoſkie/ pomorſkie/ plęſzne/ chłopſkie. PostępekPrCzart 61v].
Przen (1): Iuż przeminęły z tobą Orpheu one czáſy/ Gdy zá tobą krocżyły w taniec plęśne láſy. KlonŻal A4.
a. [O koniu:
Zestawienie: »plęśny koń« = inochodnik: [equus] tolutarius [...] qui non vulgari motu incedit, sed molli alternoque crurum explicatu currit: Plęſny kon Cervus Inst B8.]

DDJ