[zaloguj się]

PLUGAWIEĆ (2) vb impf

Fleksja

3 sg imp niech plugawieje (2).

stp, Cn, Linde brak.

Stawać się odrażającym moralnie, grzesznym (2): kto ieſt w plugáſtwie/ niech ieſzcze plugáwieie [qui in sordibus est, sordescat adhuc] WujNT Apoc 22/11, s. 890.

Formacje współrdzenne cf PLUGAWIĆ.

MN