[zaloguj się]
[pdf]

[PLUSKOTA sb f

o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w -ota oraz -a).

Fleksja
sg pl
N pluskota pluskoty

sg N pluskota. ◊ pl N pluskoty.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Plucha, niepogoda; (adversa a. conflata ventis, a. fodea, a. saeva, a. turbida) tempestas, imber, immite a. turbidum coelum, inclementia a. intemperantia, a. intemperies a. intempestas, a. malitia, a. perturbatio coeli, tempus adversum a. turbidum Cn: Alić końſkich nog ſłychać/ cżaſem pluſk cżaſem ſtuk. Bo ná ten cżás pluſkota [!]/ z wiatrem wielka byłá RymszaDeket 24.
Szereg: »deżdże i pluskoty«: Bo to pewna iż deżdże y ine tákie pluſkoty nie z nieba onego/ ktore ieſt ſtolicą Bożą/ [...] padáią. BudArt E4.

Synonimy: niepogoda, pluta.]

DDJ