[zaloguj się]
[pdf]

PŁAWACZ (1) sb m

Pierwsze a jasne; -acz-, [-åcz-].

Fleksja
pl
N pławacze
D pławåcz(o)m

pl N pławacze. ◊ [D pławåcz(o)m.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.

Żeglarz, człowiek płynący statkiem: Y káżdy márinarz/ y wſzytki tłuſzcże ná łodziach/ y wſzyſcy płáwácże/ y ktorzykolwiek ná wodach co ſpráwuią/ z dáleká ſthánęli á wołali RejAp 151v; [Tám ſzláchetny Eneaſz ná ſkále przeſtronéy/ Krés záłożył płáwaczom [nautis V 130] z iedliny źielonéy Dla znáku VergKoch 122].

Synonimy: marynarz, nauta, żeglarz, żeglownik.

Cf PŁAWCA, PŁYWACZ

JR