[zaloguj się]
[pdf]

[PŁAZ sb m

W przypadkach zależnych -å-, -a- WujBib.

Fleksja
sg pl
G płazu
A płåz
I płåzy

sg G płazu. ◊ A płåz. ◊ pl I płåzy.

Sł stp brak, Sł stp nazw os: Płaz, Cn notuje, Linde także XVIII – XIX w.

Zwierzę i gromady płazów lub gadów; także wszelkie stworzenia budzące odrazę, wstręt: robactwo; reptile PolAnt, Cn; repens animans Cn: Rzékł też bóg: Niech wywiodą wody płaz duſze żywiącéy/ y ptáſtwo nád źiemią WujBib Gen 1 /20 (Linde); Vcżyńmy człowieká [...] á niech przełożony będźie [...] wſzytkiéy źiemi/ y nád wſzelkimi płazy/ który ſoe płaza po ziemi. WujBib Gen 1/26 (Linde); Duſzá która ſie dotknie czego nieczyſtégo/ lub od źwiérzá zábitégo/ [...]/ ábo którégóżkolwiek inſzégo płázu: á zápómni nieczyſtoty ſwoiéy/ winná ieſt WujBib Lev 5/2 (Linde).
a. W funkcji coll.; exos et exsanguis animantum copia, serpentia secla ſerarum, vermes, vermium multitudo Cn:

W połączeniu szeregowym: Niech zrodźi źiemiá duſzę żywiącą według rodzáiu ſwego: bydło/ y płaz/ y beſtie źiemné WujBib Gen 1/24 (Linde).

Synonimy: gad, gadzina.

Cf 1. PŁAZA, PŁOZ, [PŁOZICHA]]

MC