[zaloguj się]
[pdf]

PŁONINA (2) sb f

o prawdopodobnie jasne (tak w płonieć); a jasne.

Fleksja
sg pl
N płonina płoniny
A płoninę płoniny
I płoniną płoninami
L płoninåch

[sg N płonina. ◊ A płoninę. ◊ I płoniną.] ◊ pl N płoniny (2). ◊ [A płoniny. ◊ 1 płoninami. ◊ L płoninåch.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde także XVII w.

1. Ziemia nieurodzajna, pustynna, step; desertum Miech (2): Sthoią po dziſieyſzy dzien pola Alanſkie puſte, ktore zową płoniny MiechGlab 41; [[mirt] Ziemie żąda piaſzcżyſtey chudey a ſypkiey/ iáka poſpolićie bywa w płoninach Cresc 1571 446; płoniná/ Ager sive campus sterilis. Volck Rrr, 80].

[W połączeniu szeregowym: [rola] im więcey bywa oranim przewracána tym więcey wyſycha/ y obraca śię w płoninę álbo w ſłoniawy choć w błonie puſte Cresc 1571 92 (Linde).]

Wyrażenie: »płonina pusta« (1): ten dwoy narod [Alani i Roksolanil wſzytek zniſzcżał á zaginął, tylko tego ieſzce ſą ich pola á płoniny puſte [campique latissime patentes spectant deserti] MiechGlab 76.
Szeregi: »pole a płonina« (1): MiechGlab 76 cf Wyrażenie.

[»pustynia albo płonina«: Ale źiemiá ktora bywa ſucha [...] ieſt nád wſzytkie gorſza [...]/ przeto tákową zową puſtynią álbo płoniną Cresc 1571 93, 7.]

[»płonina abo słoniawa«: Drugie teże mieścá ták gorne iáko y w rowni/ wiecżnie bywáią niepłodne/ á te płoninámi álbo ſłoniáwámi zową/ bowiem tákowe ſłone á piaſzcżyſte bywáią Cresc 1571 136 (Linde). [Ponadto w połączeniu szeregowym.]]

2. [Przerębel: Tátárowie [...] przez lod od Mánáſtera/ ktorzy zową Szcżęſnego Chreſtá/ [...] przepráwiwſzy ſię pieſzo/ moſty ſobie cżyniąc ſłomiáne przez płoniny ná brzozách/ chćieli w miáſto gwałtem wbieżeć PaprHerby 352 (Linde).]

Synonimy cf PŁONIA.

Cf PŁONIA, PŁOŃ

MN