« Poprzednie hasło: [ROZPUŚCIEŁOŚĆ] | Następne hasło: ROZPYCHAN » |
ROZPYCHAĆ (7) vb impf
roſ- (6), roz- (1).
o jasne.
indicativus | |||
---|---|---|---|
praes | |||
sg | pl | ||
1 | rozpychåm | ||
3 | rozpychå | rozpychają |
imperativus | |
---|---|
sg | |
3 | niech rozpychå |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | by rozpychała |
praes 1 sg rozpychåm (3). ◊ 3 sg rozpychå (2). ◊ 3 pl rozpychają (1). ◊ imp 3 sg niech rozpychå (1). ◊ [con 3 sg f by rozpychała.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w. s.v. rozepchnąć.
rozpychać na czym (1): In re aliena insolens, Ná cudzym chlebie ſobie roſpycha/ buyny á piſzny yeſt. Mącz 399a.
[rozpychać w czyim: Odpowiedział Oćiec: iam pánie máiętność mą ćięſzko zárobił/ á niemam iey nikomu zoſtáwić iedno iemu [tj. synowi]/ áby iey theż z nim nie vżywáłá tá coby do niego nic nie wnioſłá/ pokim żyw będę tego bronił/ áby w mym nie rozpycháłá ſobie nie wniożſzy nic do niego. HistFort F2v.]
Synonim: II. rozdymać.
Formacje współrdzenne cf PCHAĆ.
Cf ROZPYCHAN
MPi, SBu