[zaloguj się]

[POBOJOWISKO sb n

pobojowisko, pobojewisko.

Wszystkie o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz bojewisko, bojować).

Fleksja
sg pl
D pobojowisk(o)m
I pobojewiskami
L pobojowisku

sg L pobojowisku.pl D pobojowisk(o)m.I pobojewiskami.

stp brak, Cn: pobojewisko, Linde XVIII w.: pobojewisko.

1. Miejsce, gdzie stoczono bitwę; campus (in quo depugnatum est) Cn: gdźie też y białychgłow doſyć náleźiono ná poboiowiſku pobitych BielKron 1597 20.
2. Niszczenie przez najazdy [czego]:
Szereg: »najazdy i pobojowiska«: do Ligi przyſtąpiwſzy/ z Tátáry ſobie śmiele pocżynáć możemy/ y koniec z nimi vcżynić/ owym náiázdom y poboiowiſkom cżęſtym kráin náſzych GrabZdanie P.
3. Miejsce do składowania: która [cegielnia] jest zbudowana za zamkiem na Małej Żuławie z potrzebnymi pobojewiskami, do której poddani winni drwa wozić LustrMalb II 31, I 61.

Cf POBOISKO, POBOISZCZE]

KW