[zaloguj się]
[pdf]

POBROIĆ (12) vb pf

Oba o jasne.

Fleksja
praet
sg pl
1 m m pers -chmy pobroili, -smy pobroili
2 m -eś pobroił m pers
f -ś pobroiła m an
3 m pobroił m pers pobroili

fut 3 sg pobroi (1). ◊ [3 pl pobroją.] ◊ praet 2 sg m -eś pobroił (1). f -ś pobroiła (1). ◊ 3 sg m pobroił (6). ◊ 1 pl m pers -chmy pobroili (1) RejJóz, -smy pobroili (1) WysKaz. ◊ 3 pl m pers pobroili (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Uczynić wiele złego lub być tego przyczyną; operari Vulg; facere PolAnt [co (pl a. sg w funkcji pl)] (12): Ale mi ſie y mowić iakos o tym nie chcze Kiedy na to wſpomionę czochmy pobroili RejJóz N3; RejKup f6; Przeſtáń/ przeſtáń/ a coś przed śię wźiął/ tym pilniéi vwaſz/ doſicieś iuſz złego pobroił MurzHist N3; BielKom G3; RejWiz 156v; y vſpráwiedliwiłáś ſioſtry twoie tymi wſſyſtkiemi obrzydnośćiámi ſwemi/ ktoreś pobroiłá. Leop Ez 16/51; gdy też y Lizymách pobroił wiele świętokradztwá BibRadz 2.Mach 4/39; BudBib 2.Par 33/6; Lecż tego [tj. miłosierdzia] ták zgołá nie doſtąpi/ ieſli pierwey/ álbo ná tym/ álbo ná onym świećie/ tego co pobroił nie popłáći WysKaz 23, 24; KlonWor 70; [RadzPodróż 13; WujPosŚw 1584 141].

pobroić przeciw komu (1): áby [cierpienia nasze] były doſtátecżne doſyć vcżynić zá wyſtępki náſze ktoreſmy przećiw Pánu Bogu náſzemu pobroili? WysKaz 25.

Formacje współrdzenne cf BROIĆ.

MF, SBu