[zaloguj się]
[pdf]

POBUTWIAŁY (1) part praet act

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja
sg
f Gpobutwiał(e)j
pl
A subst pobutwiał(e)

sg f G pobutwiał(e)j. ◊ [pl A subst pobutwiał(e).]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zbutwiały, zmurszały: [posłał mu rzeczy jego, prawie popsowane, jako przez długi czas pobutwiałe KromHist 58.]
W przen: Sprochniáły pień podśiecżony/ pátrz iáko zá cżáſem/ Oſadza ſię nowym láſem. Z ćiáłá mátki pobutwiáłey młodź wynika nowa/ Nádźieiá drzewá gotowa. KlonŻal C2v.

Synonimy: pobuczniały, sprochniały, zbuczały, zbuczniały.

Cf [POBUTWIEĆ]

EW, ZCh