« Poprzednie hasło: POCHODEŃKA | Następne hasło: POCHODNIARZ » |
POCHODNIA (147) sb f
Oba o jasne, a pochylone.
sg | pl | du | |
---|---|---|---|
N | pochodniå | pochodnie | |
G | pochodni(e)j, pochodnie | pochodni, pochodń | |
A | pochodnią | pochodnie | pochodni |
I | pochodnią | pochodniami |
sg N pochodniå (46). ◊ G pochodni(e)j (3) BibRadz, RejAp (2), pochodnie (2) Leop, KlonWor. ◊ A pochodnią (18) [w tym: -ąm (1)]. ◊ I pochodnią (32). ◊ pl N pochodnie (15); -e (1), -(e) (14). ◊ G pochodni (2), [pochodń]. ◊ A pochodnie (12); -e (1) OpecŻyw, -é (1) GosłCast, -(e) (10). ◊ I pochodniami (16); -ami (13), -åmi (1) OpecŻyw, -(a)mi (2). ◊ du A (cum nm) pochodni (1) PudłFr.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
- Smolne łuczywo, pakuły lub szmaty nasycone smołą i osadzone na szczapie, używane do oświetlania
(147)
- Przen
(56)
- a) Gwiazdy (1)
- b) Blask oczu (1)
- c) To, co pozwala rozeznać prawdę, właściwie postępować; wiara, cnota (27)
- d) Opieka boska (6)
- e) To, co powoduje nieszczęścia, klęski (4)
- f) Rozpalenie miłości erotycznej (3)
- g) Człowiek pozytywnie się wyróżniający, sprawca dobra, rozsiewający dobro; też król
(11)
- α) Piotr i Paweł (4)
- Przen
(56)
W połączeniach szeregowych (4): Mieycie na gotowiu oſſcżepy/ ſtrzaly/ kopié/ ſwiéce ij rozmaijté pochodnie OpecŻyw 84v; RejAp 12v; LatHar 728; Iudaſz tedy wźiąwſzy rotę/ [...] przyſzedł tám z láterniámi/ y z pochodniámi/ y z broniámi. WujNT Ioann 18/3.
W przeciwstawieniach: »pochodnia ... ciemność, świeczka« (2): Przez pochodnią rozumie weſele y ſzczęśćię/ á przez ćiemnoſći ſmuthek y żáłoſći. BibRadz I 341a marg; GórnRozm D2v.
W porównaniach (23): Cżęſtoćiem niecna niewiáſtá/ Iáko pochodnia ogniſta: Pali mężowi imienie/ Káżąc wſzytko dobre mienie. BierEz S2v; RejPs 113v, 183; Tákieć ieſt vſiłowánie mądroſci/ ktorej ſie pochodnia zápalona przirownawa HistAl [I3]v, I4v; LubPs A3; y ſpádłá z niebá gwiazdá wielka/ ná kſztałt pochodniey goráiąca BibRadz Apoc 8/10; RejAp 73v, 74, 74v [2 r.]; GórnDworz Dv; RejPos 337v; RejZwierc 75, 177; ModrzBaz 100v; StryjKron 145; gdy ono [Pismo Św.] było iáko pochodnia wćiemnym mieyſcu CzechEp 125; NiemObr 13; GrabowSet 12v; WujNT Apoc 8/10; Powiedáią/ że bárźiey Iudaſzowá brodá Swiećiłá/ niż pochodnia/ gdy ſzedł do ogrodá. KlonWor 27, 28.
»nieść pochodnią« [szyk zmienny] (2): BielSpr 44v; Fackel tragen. Nieść pochodniąm. Portare facem. Calag 184b.
»świecić pochodnią; pochodnie świecą« (1;1): Lucere facem alicui, Swiećić kómu pochodnią Mącz 201a; StryjWjaz B4v.
»zapalać pochodnie; pochodnia (ma być) zapalona (a. rozpalona)« = accensa a. flammea facula HistAl; lucerna ardens Vulg [szyk zmienny] (1;9): HistAl F3, I4v; MurzNT 191 marg; RejAp 74v; gdyż ſláchectwo ieſt/ iáko roſpalona pochodnia/ ktora obiaſnia/ y kłádzie przed ocży/ dobre/ y złe cżłowiecże ſpráwy GórnDworz Dv, Tv; RejPos 343v; SkarŻyw 368; WujNT Luc 12/35; GosłCast 25.
»jasna pochodnią« [szyk 2:1] (3): RejZwierc 177; A drudzy mowią: iſz w nocy przytymże ćiele pochodnie iáſne zápalone widziano. SkarŻyw 368; StryjKron 145.
»pochodnia łuczywna« = lychnus ligneolus, teda pinea Mącz (2): Lychnus ligneolus, Pochodnia łucziwna. Mącz 201d, 441d.
»pochodnia ognista« = ardens a. flamma facula HistAl; lampas ignis Vulg [szyk 6:3] (9): BierEz S2v; RejPs 113v; [Persowie] ſćigáli co naprędzey Alexandrá/ ále iż noc byłá ciemna pocżęli błędzić/ [...] ále Alexander máiąc w ręku ogniſtą pochodnią proſtą drogą bieżał. HistAl F3, D3, G3v, [I3]v; Leop Gen 15/17; Vbráli ſwoie Kápłany w ſzáty poświęcone/ y dáli im pochodnie ogniſte w ręku nieść przed woyſkiem. BielSpr 44v, 38v.
»pochodnia pałająca« (2): RejAp 74v; Wiedźćie mie wſkok do ślubu/ niechay zápalaią Pochodnié pałáiącé GosłCast 25.
»miecz i pochodnią« (1): [w opisie obrazu alegorycznego] WOyná idźie á mieczem y pochodnią groźi/ Szalona zapálczywość zbroyny wóz powoźi KochMRot C2.
pochodnia czego (1): WItołd będąć zwycięſtwem pierwſzim záiuſzony Nieſmiertelney pochodnią sławy zápalony/ Zbierał woyſko cáły rok StryjKron 507.
pochodnia czego (9): A on [Pan] práwie teraz obiaſnił pochodnią ſercá mego ktora iuż fnadz práwie byłá náwſſem záćmioná. RejPs 25; RejAp 85; GórnDworz Gg4v; RejPos 337v, 342v; StryjKron A; Zowie ſłowo Boże (w ktorym co Bog ludźiom ábo obiecuie/ ábo też co roſkázuie) pochodnią nog ſwoich CzechEp 167 [przekład tego samego tekstu KochPs 183, CzechEp 112]; [Syn Boga] ktory vſty ſwemi Práwo dał nam wſzytkim wiernym/ ktore ieſt świecą drog náſzych/ y pochodnią ſpraw pobożnośći Chrześćijáńſkiey náſzey. SkarKazSej 697a. Cf »pochodnia światłości«.
pochodnia czemu (1): roſkazánie Iehowine ieſt cżyſte ktore oświeca ocży etc. Co mowi dla tego/ iż ie ſobie miał [...] zá pochodnią nogam ſwym. CzechEp 112.
W połączeniach szeregowych (2): Swiátłem nam ſą [księgi Pisma Św.]/ świecą/ y iáſną pochodnią/ w pośrzod wſzech ćiemnośći świáta tego nas oświecáiącą BibRadz *3v; SkarŻyw 114.
W charakterystycznych połączeniach: pochodnia cnoty, myśli, nauki, pańska, pobożności, serca (2), spraw, sprawiedliwości, wierna, wolej; pochodnia nog (2), nogam, przed nogami (2).
»jasna pochodnia« (5): BibRadz *3v; RejAp 85; Iż to ieſt naiáſnieyſza pochodnia káżdemu wiernemu przed nogámi iego moy miły Pánie/ ſłowo ſwięthe á nieomylne twoie. RejPos 346, 339; RejZwierc 211v.
»niezgaszona pochodnia« (1): Teraz iuż do onych Oyczyſtych bożków idźćie/ od królá ſchwalonych/ Aż ſprawcá wſzyſtkich rzeczy nigdy nie zgáſzoną Pochodnią was obiáſni/ z niebá rozniéconą. GosłCast 19.
»pochodnia światłości« (1): Bowyem ty mnie daſz pochodnyą pánie twey ſwiátłośći/ A oſwyećiſz ſam boże moy me wſſytki ciemności LubPs Ev.
»pochodnia zapalona« (1): Bierzmy świece y pochodnie w rękách zápálone: á to co mamy wewnątrz ku vſpráwiedliwieniu/ wyznaymy zwierzchu ku zbáwieniu. SkarŻyw 111.
»światłość a pochodnia« (1): Słuchayże pilno/ iáko ieſzcże od pocżątku ſwiátá tą ſwiátłoſcią á thą ſwiętą pochodnią woley á náuki ſwoiey then Pan náſz [...] nas miłośćiwie obiáśniáć á oświecáć racży. RejPos 337v.
»świeca a pochodnia« (3): A ták y ty [...] káżdy vpádły cżłowiecże/ pátrzay/ ſzukay á dogląday w ſercu ſwoim/ ieſliżeć tá świecá á tá iáſna pochodnia/ wypádłá á zgáſłá w ſercu twoim. RejPos 339; SkarŻyw 111; SkarKazSej 697a. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
pochodnia czego (1): Tám ia rozmnożę dziwną moc Dawidá ſwego wiernego/ Bom tám zgotował pochodnią ſławnych cnot Kryſtuſá mego LubPs dd2v.
pochodnia czego (1): Iż moiá wierna rádá v ćiebie, o wielki Krolu/ ważna nie byłá/ żebyś był Helenę Graekom wydáć roſkazał/ á tę niewątpliwą Wielkiey woyny pochodnią co napręcej zgáſił KochOdpr C4v.
W połączeniach szeregowych (2): Ale my wierni gdy ſie będziemy mocno dzierżeć onego ogniá ſwiętego nam od Páná náſzego z onego ołtharzá Boſtwá iego zrzuconego/ nic nam ty grády/ áni thy gory/ áni ty pochodnie vcżynić nigdy nie będą mogły. RejAp 74v, 74v.
W połączeniach szeregowych (3): O nędzny nędzniku/ o márny włodárzu/ chociayby cie iuż nie ruſzyły obietnice á błogoſłáwieńſtwá Páná twego/ ktoreć [...] obiecowáć racży: zowąc cie iáſną świecą/ zowąc cie pochodnią/ zowąc cie ſzáfárzem wiernym ſwoim RejPos 346v; RejZwierc 33v, 130v.
W przeciwstawieniu: »jasna pochodnia ... świeca śmierdząca« (1): Azaſz nie lepiey być roſkoſzną owiecżką Páńſką niżli kozłem ſmierdzącym? Azaſz nie lepiey być iáſną pochodnią niżli ſwiecą ſmierdzącą zágáſzoną? RejZwierc 131.
pochodnia czego (1): Piotr pochodnia wſzytkiey ziemie SkarŻyw 595.
Synonimy: fakla, głownia, łuczywo, żagiew.
EW, AL