POCHODZONY (6) part praet pass pf
Wszystkie o jasne.
sg m N pochodzony (1). ◊ A pochodzony (1), pochodzonégo (1). ◊ f [N pochodzon(a) ]. ◊ V pochodzonå (1). ◊ [n N pochodzon(e).] ◊ pl [N subst pochodzon(e).] ◊ A subst pochodzoné (1). ◊ L pochodzonych (1).
Sł stp s.v. pochodzić, Cn notuje, Linde także XVII w.
1.
Zniszczony przez używanie, znoszony;
defloccatus, obsoletus, tritus, usum sentiens Cn (6):
v thegoſz kaplana wzyalem kabath czarni kithaiczani yuſz pochodzoni LibMal 1545/101v;
Ut eum paulo obsoletius videret, Aby go nieyáko w pochodzonych ſzátách widźiał Mącz 262b;
[2 obrusy pochodzoné InwMieszcz 1583 nr 243,
1550 nr 40,
1588 nr 280].
W charakterystycznych połączeniach: pochodzony(-e) kabat, koń, letnik, obrusy, płaszcz, szaty.
W porównaniu (1): Wſzytko to zwiotſzeie/ by płaſzcz pochodzony/ Y odmiánę weźmie: tyś [Boże] nie odmięniony KochPs 153.
Przen: Stary (3): DLugo ſię w wánnie párzyſz/ Priſzko pochodzona/ Czy chceſz/ iáko Peliás/ odmłodnąć wárzona? KochFr 114; Czemu Ieleń piérzchliwy łáſkáwſzé ma bogi/ Którému wolno zrzućić pochodzoné rogi? KochFrag 21; Wſtąpmyſz tu ná Wendetę/ za naydźiem iákiégo Koniá/ żeby nie drogo/ choć pochodzonégo. WyprPl A4.
2.
[Ułagodzony, ubłagany, uspokojony [czym]:
Szereg: »ugłaskany a pochodzony«: Cierpliwośćią Kxiążę vgłaſkáne á pochodzone będzie Leop Prov 25/15 (Linde).]
Synonimy: 1. stary; 2. ubłagany, ugłaskany, zmiękczony.
Cf POCHODZIĆ
EW, AL