[zaloguj się]
[pdf]

POCHUDNĄĆ (1) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
inf pochudnąć
conditionalis
pl
3 m an by pochudły

inf pochudnąć. ◊ [con 3 pl m an by pochudły.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. [Schudnąć (o wielu): á nie zábijay [jarzębi] przed drugimi by ſnadź ich bićie drudzy widząc ſtrwożywſzy śię/ záś nie pochudły. Cresc 1571 591 (Linde).]
2. Zubożeć (o wielu):

W przeciwstawieniu: »potyć ... pochudnąć«: Jakoż my się tego mamy nadziewać, aby ci, ktorzy w nierządzie potyli, mieli się dobrowolnie do [rządu] dać przywieść, gdy to rozumieją, żeby zasię pochudnąć musieli? Diar 67.

Synonim: 2. zubożeć.

Formacje współrdzenne cf CHUDNĄĆ.

MP