[zaloguj się]

POCHUTNAWANIE (1) sb n

-a-, [-å-].

Fleksja

N sg pochutnawani(e).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. pochutniwać.

Okazywanie zadowolenia ruchami: [pochutnawánie/ gesticulatio. Volck Rrr2].
Szereg: »pochutnawanie a poruchanie sobą«: Gestus, Obyczáye/ pochutnáwánie á poruchánie ſobą. Mącz 144d.

Synonim: poruchanie.

Cf POCHUTNAWAĆ

MP