« Poprzednie hasło: POCHWALIĆ | Następne hasło: POCHWALIWAĆ » |
POCHWALIĆ SIĘ (7) vb pf
się (4), sie (3).
o jasne; w inf -chwa- (3) HistRzym, ModrzBaz, KlonŻal -chwå- (2) RejZwierz, WujNT; w pozostałych formach a pochylone.
inf | pochwalić się |
---|
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | by się pochwåliła |
inf pochwalić się (5). ◊ fut 1 sg pochwålę się (1). ◊ con 3 sg f by się pochwåliła (1).
Sł stp s.v. pochwalić, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w. s.v. pochwalić.
pochwalić się z czego (1): Mam tedy z czego ſię pochwalić w Chriſtuśie Ieſuśie ku Bogu [Habeo igitur gloriam in Christo Iesu ad Deum] WujNT Rom 15/17.
pochwalić się przed kim (I): Nie miey mi zá złe cny mężu/ żeć ſie máło przed tobą śmiem pochwálić. HistRzym 22v.
pochwalić się w czym (1): Ktemu niechay ſie ſthrzeże/ áby ſie w cżym niebácżnie nie pochwaliłá GórnDworz X2.
Synonimy: 1. pochełpić się, pochlubić się.
Formacje współrdzenne cf CHWALIĆ SIĘ.
MP