[zaloguj się]

POCHWATAĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg m con by pochwåtåł.

stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Zagarnąć wiele dla siebie [co]: Zaſz beſpiecżne wyſpánie zaſz chędogie iedło/ Gdyż o tem záwżdy myſli iáko márne bydło. By wſzytko doſypował á wſzytko pochwatał/ Ták káżdego tákiego márny ſwiát omatał. RejWiz 12v.

Formacje współrdzenne cf CHWATAĆ.

TG, SBu