[zaloguj się]
[pdf]

[POCHWIST sb m

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
sg
N pochwist
A Pochwist
I Pochwist(e)m

sg N pochwist. ◊ A Pochwist. ◊ I Pochwist(e)m.

Sł stp brak, Cn s.v. pochwiściel, Linde XVII (z Cn; XVIII) w.

1. Świst, gwizd [czego]: Wnet z powietrza w iedneyże pochwiſt ſtrzały [teli stridorem XI 863] dobie Słyſzy Aruns/ y záraz poczuł poſtrzał w ſobie. VergKoch 337; pochwiſt/ Sibilus. Volck Rrr2.
2. n-pr Nazwa słowiańskiego bóstwa wiatru: Chwalili też drugi wiátr Pochwiſt/ ktory/ iáko Miechouius piſze [...] ieſzcze y dźiś Mazurowie Pochwiſcelem zowią (marg) Pochwiſt Bog Mazowiecki. (–) StryjKron 147; chwalili zá Bogá y Zywot/ Pogodę/ Niepogodę/ ktorą zwáli pochwiſtem: á dziś w Mázowſzu zowią ieſzcże pochwiściel. BielKron 1597 52.

Synonimy: 1. gwizdanie, świstanie; 2. Pochwiściel, Pogwizd.]

KW, SBu