[zaloguj się]
[pdf]

POCHWIŚCIEL (7) sb f i [m]

f (7) [w znacz 1.], [m w znacz. 2].

o oraz e jasne (Cn e pochylone).

Fleksja
sg
N pochwiściel
G pochwiścieli
A Pochwiściela
I pochwiściel(e)m

sg N pochwiściel (6). ◊ G pochwiścieli (1). ◊ [A Pochwiściela. ◊ I pochwiściel(e)m.]

Sł stp w innym znaczeniu, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

1. Silny wiatr, zawierucha; hiems, intemperies, intempestas, nimbus, procella, turbo, ventus Mącz; acutum sonum edens a. sibilas a. vehemens ventus, immoderata tempestas Cn (7): Nimbus, Wielki deſzcz. Pochwiściel/ Náwáłność dżdzów. Mącz 247b; Obstrepente pluvia nihil sensere Poeni, Dla ſzumu á pochwiścieli deſzczowey nic nie vczuli Cartaginenses. Mącz 420d; Intempestas, idem quod intemperies, Niepogodność/ pochwiściel/ wiyadł Mącz 443d, 160c, 319a, 324a, 443d; [Chwalili też drugi wiátr Pochwiſt/ ktory/ iáko Miechouius piſze (ále Cromer Pochwiſt niepogodą wykłáda) ieſzcze y dźiś Mazurowie Pochwiſcelem [!] zowią StryjKron 147; Volck 503, Rrr2].
2. [n-pr Nazwa słowiańskiego bóstwa wiatru: wiem iż ſpalili oni ſwoie bożyſká y báłwány/ Ieſſa/ Lade/ Pochwiścćielá ŁaszczOkulary A4.]

Synonimy: 1. wicher, wijadł; 2. Pochwist.

MF, SBu